GRAND DUCHY OF LUXEMBOURG
Groussherzogtum Lëtzebuerg | Grand-Duché de Luxembourg
Großherzogtum Luxemburg
Groussherzogtum Lëtzebuerg | Grand-Duché de Luxembourg
Großherzogtum Luxemburg
VOCAL
|
INSTRUMENTAL
|
(Luxembourgish)
Wou d'Uelzecht durech d'Wisen zéit, Duerch d'Fielsen d'Sauer brécht, Wou d'Rief laanscht d'Musel dofteg bléit, Den Himmel Wäin ons mécht: Dat as onst Land, fir dat mer géif Hei nidden alles won, Ons Heemechtsland dat mir so déif An onsen Hierzer dron. |
(in French)
Où l'Alzette arrose champs et prés La Sûre baigne les rochers; Où la Moselle, riante et belle Nous fait cadeau du vin C'est notre pays pour lequel Nous risquons tout sur terre; Notr'chère et adorable patrie Dont notr'âme est remplie. |
(in German)
Wo die Alzette durch die Wiesen zieht, Durch die Felsen die Sauer bricht, Die Rebe längs der Mosel blüht, Der Himmel Wein verspricht: Dort ist das Land, für dessen Ehr Kein Opfer uns zu schwer, Die Heimat, die als teures Gut In unseren Herzen ruht. |
An sengem donkle Bëscherkranz,
Vum Fridde stëll bewaacht, Sou ouni Pronk an deire Glanz Gemittlech léif et laacht; Säi Vollek frou sech soë kann, An 't si keng eidel Dreem: Wéi wunnt et sech sou heemlech dran, Wéi as 't sou gutt doheem! |
Dans sa couronne bois sombre
toujours gardée par la paix, Donc, sans faste et la splendeur cher, Confortable à l'amour en riant. Son peuple puisse dire est heureux Et il n'ya pas de rêves vides: Comment est agréable mais voici la vie, dans quelle mesure est-il de la maison. |
In seinem dunklen Wälderkranz,
vom Frieden still bewacht, So ohne Prunk und teuren Glanz, Gemütlich lieb es lacht. Sein Volk sich glücklich sagen kann, Und es sind keine leeren Träume: Wie heimelig sich's doch hier wohnt, wie gut ist's doch daheim. |
Gesank, Gesank vu Bierg an Dall
Der Äärd, déi äis gedron; D'Léift huet en treie Widderhall A jidder Broschts gedon; Fir, d'Hemecht ass keng Weis ze schéin; All Wuert, dat vun er klénkt, Gräift äis an d' Séil wéi Himmelstéin An d'A wéi Feier blénkt. |
Chant, chant, de la montagne et la vallée
La terre, qui nous portait, Les «amoureux a un écho fidèle» effectué dans chaque sein. Pour le pays quelque façon que ce soit trop beau Chaque mot qui sonne hors de lui, Prendre l'âme comme Himmelstön Et nos yeux brillants comme le feu. |
Gesang, Gesang, von Berg und Tal
Die Erd', die uns getragen, Die Lieb' hat einen treuen Widerhall In jeder Brust getan. Für die Heimat ist keine Weise zu schön, Jedes Wort, das aus ihr klingt, Ergreift die Seel' wie Himmelstön' Und unser Auge wie Feuer blinkt. |
O Du do uewen, deen seng Hand
Duerch d'Welt d'Natioune leet, Behitt Du d'Lëtzebuerger Land Vru friemem Joch a Leed; Du hues ons all als Kanner schon De fräie Geescht jo ginn, Looss viru blénken d'Fräiheetssonn, Déi mir sou laang gesinn! |
Ô Toi aux cieux qui nuit et jour
Diriges les nations du monde; Écarte du pays de Luxembourg L'oppression étrangère Enfants nous avons reçu de Toi L'esprit de la liberté; Permets au soleil de liberté De luire à tout jamais. |
O Du dort droben, dessen Hand
Den Völkern gibt Geleit, Behüt das Luxemburger Land Vor fremdem Joch, vor Leid! Als Kind empfingen wir von Dir Den freiheitlichen Sinn, Die Freiheitssonne, unsre Zier, Lass leuchten fernerhin! |